Voor Valentijn heb ik een hartje gekregen in de vorm van een stress ding. Dus je kunt er fijn in knijpen enzo.
En je kunt hem ook leuk in de lucht gooien en dan opvangen.
Evita, die tegenwoordig tegenover mij zit, wordt daar een beetje zenuwachtig van. Ze denkt dat ik de bal niet vang, en dat hij dan richting haar hoofd vliegt.
En terecht.
Net dacht ik even met mijn rechterhand, het stresshartje in mijn linkerhand te gooien, maar mijn linkerhand was te traag. En hups, daar vloog hij, in een rechte lijn, precies op haar linkeroog.
Gelukkig is ze een heel aardig meisje (zoals ze zelf zegt), dus heb ik hem niet heel hard terug gehad. Dat komt nog, denk ik.
Heb het nu wel een beetje afgeleerd hoor. Dat wel.
is het niet een stress ding in de vorm van een hartje?
Wacht maar…