In de veronderstelling dat de bazen het gisteren wel laat zouden maken, en ik eindelijk eens het èchte nachtleven van Amsterdam te zien zou krijgen, had ik een slaapplaats geregeld in Amsterdam. Bij Marjolein. Collega Marjolein.

Bleek dat ze om 1:00 gewoon naar huis gingen. Tien minuten later dan dat Marjolein ging.

Ach, ik vermaak mezelf wel dacht ik. Bestelde nog een biertje en kwam naast de dorpsgek te zitten. Toen hij met zijn been tegen het mijne begon te wrijven, verzitte ik zodanig dat dit onmogelijk werd. Alleen deed hij erg zijn best om het nogmaals te proberen. Deed het dus toch expres, niet vanwege de drank ofzo. Tijd om op te staan.

Tijd om weg te gaan ook. Voordat je niet meer in de andere kroegen komt. Onderweg kwam ik niet echt langs een kroeg die me wel gezellig en geschikt leek om te vereren met een bezoekje.

Café Berkhout nog ingelopen, de stamkroeg van collega Marjolein waar ze wel eens over verteld heeft. Was stom toeval trouwens, zag het later pas. Nouja. Toen was ik zo dichtbij, dat ik ook maar “naar huis” ben gegaan.

En wat voor huis! Sodeju, ontzettend gaaf zeg. Drie supergrote ramen die uitkijken op een grote rotonde met een parkje. Voor de Amsterdammers, het is zo’n beetje naast de Heineken brouwerij.

Dus voordat ik ging slapen heb ik nog een tijdje voor het raam gestaan.

‘s Ochtends stond er helemaal een ontbijtje voor me klaar. Handdoek, tandenborstel en tandpasta lag klaar. Helemaal perfect. Heb nog nooit zo verzorgd ergens geslapen. Het lijkt wel een hotel :-).

Dus, nogmaals bedankt Marjolein!