Uit.
Zoals een echte lifelog betaamt, gelijk de uitslag online. Paula zal het misschien als een soort bedrog, of achter haar rug om kletsen zien. Maar voor mij is het meer van me afschrijven. Zal haar ook op geen enkele manier zwart maken of wat dan ook.
Maar het is dus uit.
Gek genoeg heb ik nu een redelijk vredig en rustig gevoel. Het werd me een tijdje terug wel even te gek, waardoor ik mezelf heb horen huilen als nooit tevoren. Althans, niet sinds ik geen kind meer ben.
Ze voelt zich te gebonden. Logisch. Ze is pas 19, en dan al zo lang een relatie, da’s natuurlijk niet echt ideaal. Kan ik best alle begrip voor opbrengen. Maar fuck zeg, het doet toch zeer.
De gaten die ik voor ogen heb. Tijd om op te vullen. Dat lege bed. Dat warme lekkere lichaam niet meer naast me. De knuffels. De warmte. God wat ga ik dat missen. Kan me nu nauwlijks voorstellen hoe erg, maar denk dat het wel erg is.
Toen ze naar huis ging heb ik gezegd dat ze altijd kan bellen als de situatie veranderd. Ze moet maar ontdekken hoe het is om uit te gaan, het vrijgezelle leven. Maar als ze erachter komt dàt toch ook niet ideaal is, dan mag ze altijd bellen.
Ergens heb ik ook wel het gevoel dat het nog niet helemaal over is. Of we worden goede vriendin de loop der tijd. Of ze komt na een tijdje terug. Of ik vind eerder dan verwacht een ander. Hoe dan ook, het komt allemaal wel goed.
Maarja. Het is pas een uur uit ofzo. Een uur. En ik moet nog zo lang.
Fuck zeg.
……… :(
Echt fuck ja! Heb ik voor niks de hele ochtend zitten duimen hier… Sterkte!
Kusje,
Wes
Dus.
Heej…..Sterkte he!! Grtz
Shit zeg! Sterkte joh.
Heel veel sterkte en probeer zo vrolijk mogelijk te blijven.