Dus gisteren was het tijd om weer eens op wedstrijd te gaan. Om 9:30 verzamelen, pfoe, wat een tijd.

Bij binnenkomst riep Tonnetje (zie boven) of ik een biertje wilde. Vast een geintje, dacht ik, maar zelf stond hij ook al aan een biertje! Nouja, ik laat me natuurlijk niet kennen. Bovendien had ik de keuze tussen koffie en bier. Koffie kan ik in de vroege morgen meestal slecht verdragen. Gaat m’n maag van omkeren, enzo.

Met moeite was dat broodje grillworst erin gegaan, dus laat die koffie dan maar zitten. Biertje, lekker. Niet dus. Gadverdegadver, wat is dat vies op zo’n tijdstip.

Een kater kan de oorzaak niet zijn, want er was vrijdag bij Bløf niet zo veel gedronken. Dus nee, dat lijkt me onwaarschijnlijk.

Anywayz… even later moesten we toch echt maar eens vertrekken. Want je moet er een uur van te voren zijn ofzo. Belachelijk, maarja, we kennen de omgeving niet zo goed, dus dan is het toch maar beter om op tijd te vertrekken.

Ijsselstein zag er best leuk uit. Dat kun je misschien wel zien op de foto’s ook.

Dus vol goede moed begonnen we. Helaas was het eerste podium niet erg geweldig. Midden in een straat, veel te smal, en er moeten continu mensen door. Had niet de indruk dat de inwoners van Ijsselstein het helemaal eens waren met dit evenement.

Toch wel een leuke show neergezet. Een van onze handlangers had gespiekt dat hij ons een 6,5 had gegeven. Hmpf. Dat was wel lager dan normaal, zeg maar. Eikol.

Nouja, goed, op naar het volgende podium. Dit was helemaal erg. Gewoon in een lange, erg smalle steeg. En ook hier moesten er steeds weer fietsers door. En dat terwijl we ons zo hadden opgesteld, dat we de straat afsloten als het ware. Dus eigenlijk konden ze er helemaal niet door, zonder dwars door de band heen te lopen/fietsen. Dus deden ze dat maar. Omrijden was geen optie, blijkbaar.

De jury was hier wel erg vrolijk, ik zag ze een paar keer lachen. Ze lieten ons ook nog zien waarop we met name gejureerd werden. Dit bleek vooral op muziek te zijn. Shit, want wij moeten het van de show hebben.

Hierna nog één keer. Op het hoofdpodium. Eindelijk eens wat publiek. Maar de grootte van het plein was niet te vergelijken met het plein in Poeldijk. En daar staat dat plein dan ook afgelaaien vol. Hier niet.

Uiteindelijk werd er bekend gemaakt wie er bij de eerste drie zaten van alle 26 kapellen die mee deden. Verrassend genoeg zaten wij er ook bij. En concurrent de Roodneuzen. En de Blaasbalgen, maar daar hadden we tot nu toe nog niet eerder ‘last’ van gehad, redelijk onbekend voor ons (toch?). Ik hou het eigenlijk nooit zo goed bij, dus het kan ook aan mij liggen.

Nouja, goed. We zaten er in ieder geval bij. Dan moet je weer opnieuw strijden, en gaan alle tellers weer op 0. Uiteindelijk werden we dus derde. Was te verwachten, naar mijn mening. Maar was dus liever 4e geworden, zodat we niet nog een keer hoefde te spelen en dan gewoon wat eerder naar huis konden. Had me toch een stalpoten! Pfiew.

Toen naar huis, waar we om een uur of acht arriveerden geloof ik. Daar hebben we nog aan de bar gehangen, en heeft Peter de bel van de muur getrokken. Da’s handig, want dan kun je er makkelijker bij, ofzo. Nouja, dat was wel komisch allemaal… Kinderen aan het rennen en vliegen, want pappa was weer thuis. Best gezellig.

Om een uur of half tien werden we eruit geveegd. Terecht natuurlijk. Maarja, een beetje vroeg om naar bed te gaan nog, zo op de zaterdag avond.. dus op naar de verjaardag. Zal ik maar even een apart stukje van maken, anders wordt dit weer zo lang, haha.