Love is in the air

Het was een luxe coupé. Zo’n coupé dat je denkt dat je eerste klas zit, maar het is toch stiekem tweede klas. Rode bekleding.

Ik ging in het hoekje bij het raam zitten. Daarmee was de vierzits gevuld. Tegenover me zaten twee meiden van -ik denk- een jaar of 21.

Hey, wat is dat nou? Het meisje recht tegenover me, legt haar hand bij het meisje naast haar op haar been. Ik had al door dat het vriendinnen waren, maar je hand daar neer leggen. Gaat dat niet wat ver?

Verbaasd over mijn eigen bekrompenheid bleef ik zo onopvallend mogelijk het tafereel volgen. Ze hadden het over school, geloof ik. En ik had de één horen zeggen dan sta ik wel gelijk op met jou.

Ik deed mijn discman, tegen mijn zin in, aan, en sloot als gewoonlijk mijn ogen. Om aan te geven dat ik het allemaal echt niet vreemd vond en het me niet boeide.

Maar het boeide wel. Telkens gingen mijn ogen weer open om even te kijken hoe het er nu voor stond.

Zodoende heb ik ze een stuk of drie keer zien zoenen.

Gut oh gut, wat speciaal zeg, dacht ik bij mezelf. Als er een jongen en meisje zat vond je het maar vervelend. En nu is het ineens bijzonder boeiend. Is het dan zo erg met je?

Nouja. Ik vond het wel apart ja. Ik bedoel, ik vind het sowieso best knap als je op die leeftijd er gewoon voor uit kunt komen dat je lesbisch bent. Lijkt me niet de ideale periode, op school enzo.

Als je dan ook nog eens een vriendin van jouw leeftijd vindt, dan ben je toch een happy lesbo? Lijkt me wel. Dus ik vond het mooi en leuk om te zien hoe twee happy lesbo’s een beetje zaten te kleffen tegenover mij.

Het ene meisje ging er bij Sloterdijk uit. Kus! hoorde of zag ik de 1 zeggen. En ze kreeg haar kus.

Veel geluk samen…