Liefde als ziektekiem

woensdag 16 oktober 2002, 21:22

Ineens heb je het. Je bent aangestoken. Maar je merkt het niet, je loopt er rustig mee door en ondertussen gaan er allerlei dingen aan je veranderen. Een hoge incubatietijd, bij de ene soort hoger dan de ander.

Dan kom je op het punt dat je er ziek van wordt. Hevige pijnen, onmogelijk om nog normaal te functioneren. Het genezingsproces duurt lang.

Maar beter word je. Je krabbelt weer op en gaat weer verder, ervan overtuigd dat je genezen bent. Maar pas op, er zijn varianten die in je lichaam blijven. Ze steken de kop op, op momenten dat je het niet verwacht, om je weer even neer te slaan.

Intussen maak je jezelf sterk. Dit gebeurt me niet nog eens, denk je, en je gebruikt alle mogelijke manieren om jezelf te beschermen tegen njeuwe indringers.

Tot plots iemand zegt dat je het weer hebt. Pats, klap in het gezicht. Dat had je niet verwacht! Niet gewild ook misschien zelfs.

Maar het is te laat. Er heeft zich een virus genesteld naast het oude virus. Iets minder hardnekkig door de bescherming, maar toch, het zit er.

Het liefdekiem is een hardnekkig virus.

Het wordt tijd voor een flink anti-biotica kuur. Uitzieken.