Het groepje naast ons op het terras is erg vrolijk. Waarschijnlijk door een hoeveelheid witbier die ze inmiddels verwerkt zullen hebben.

Er komt een dorpsgek langs waar ze een praatje mee maken. En die ze uiteindelijk een stoel en biertje aanbieden.

De dorpsgek pakt er een stoel bij, en zet hem bij het groepje. Soms zit ik in de put, zegt hij terwijl hij zijn stoel boven een put zet. En soms niet, zijn stoel een 30 centimeter verschuivend.

Ge-ni-aal.