Zoals ik al eerder schreef, is het hier traditie om te zingen als iemand jarig is. Een dag daarvoor ongeveer gaat er een kaart door het hele bedrijf waarop iedereen zijn felicitaties zet.

Net kwam er dus weer iemand met twee kaarten. Of ik daar m’n naam effe op wilde zetten, en die van Pim ook gelijk maar. Pim zit niet op zijn plaats, namelijk.

Nu heb ik het origineel zijn allang opgegeven. Hoeveel variaties op Van Harte en Gefeliciteerd kun je nou bedenken? Bovendien probeert iedereen iets leuks op de kaart te zetten, denk ik.

Dus hou ik het altijd maar simpelweg bij Gefeliciteerd.

Zo ook dit keer. In no-time krabbel ik de gelukswens op de kaart. Waarop ik hoor “ehh… het is voor een zieke hoor”.

Oh.

Shit.