Kijk, dat is nou jammer.

Volgens mij zijn er een hoop mensen die, als ze om zich heen kijken, concluderen dat het triest is gesteld met de zorg. Oma die thuis nog maar even moet doorploeteren tot er een plaatsje vrij is in het tehuis, of alleen overdag nog een hartaanval mag krijgen. Het verzorgend personeel moet namelijk om 18:00 naar huis. Bezuinigingen.

Dat soort dingen.

Lange wachtrijen voor medische ingrepen. Steeds meer dingen die we zelf moeten betalen.

En wat blijkt? De mensen die wij moeten vetrouwen, de mensen die in ons lichaam lopen te wroeten als we gewond zijn, die mensen belazeren de zaak. Als een politie die zelf steelt. Of een monteur die remleidingen doorknipt, misschien wel in samenwerking met ziekenhuizen die daardoor weer extra patienten krijgen.

Overal is een tekort. Niks kan geld meer krijgen, want overal moeten we op bezuinigen. En dan blijkt aan het eind van de rit ook nog eens dat het geld dát ze krijgen gewoon totaal verkeerd besteed wordt.

Sja. Dan weet ik het ook niet meer hoor. Waar moet je dan nog voor knokken. De zorg moet meer geld! Hup, protesteren met z’n allen. En dan krijgt de zorg meer geld, en dan verdwijnt het naar zwitserse bankrekeningen, of weet ik veel waar.

Jammer hoor. Erg jammer. Mijn conclusie is dan maar weer dat je er eigenlijk gewoon alleen voor staat. Red je eigen kont maar. En wie gaat mij dan zeggen dat ik niet illegaal een donor mag kopen? Wie gaat mij zeggen dat ik een dief niet voor z’n pannetje mag schieten als ie mijn spulletjes komt jatten waar ik zo lang voor gewerkt heb?

Wie wil dat glashard tegen mij beweren, terwijl de mensen die op de legale trajecten zitten de boel keihard belazeren?

Misdaad loont niet. Yeah right. Maak dat de kat wijs.