Zojuist hebben we mijn motorfiets op een aanhanger gezet. Nog nooit van mijn leven gedaan, en ik ben altijd erg huiverig dat de motor omklettert als ik hem aan mijn hand heb.

Het is net effe zwaarder dan een fiets of brommer namelijk. Dus als hij eenmaal over het zwaartepunt heen is, stop je hem nog nauwelijks van vallen.

Nouja. Nu kan Ruurt dus thuis kijken wanneer hij wil. Prettiger voor hem, en dus ook van mij. Het zag er inderdaad niet best uit, maarja, we houden hoop.

We zullen zien.