Het principe “sneller klikken dan je geweten” heeft weer prima gewerkt. Lang leve de credit card. Die oude stoffige java boeken van school zijn ouderwets. Java 1.4, hmpf, daar begin ik niet aan!

Dus een boekje bij Amazon besteld, die ik over een paar weken pas mag verwachten. En dus ook maar een boekje bij BOL, zodat ik overmorgen aan de slag kan.

Het is de bedoeling dat ik dan binnen no-time die JAVA basics onder de knie heb, en dan gaan we aan het echte werk beginnen: J2ME. Beetje applets schrijven voor m’n mobieltje. Dat lijkt me lachen!

Ik heb wel al wat test cases in m’n hoofd. Nu maar hopen dat het mogelijk is. Het zal wel lastig worden, omdat er nog weinig documentatie over is. Maar ach, met die java basics ben ik ook nog wel even zoet vrees ik.

Hoop dat ik een beetje discipline kan opbrengen. Tot nu toe wist die de avonden dat Mijke op stage was, en ik dus de avond voor mezelf had, prima te vullen met andere onnuttige dingen. De binnengekomen dvdtjes en cdtjes uitzoeken. Beetje hobby projectje oppakken. Dat soort dingen.

Maar dat kon allemaal nog onder het mom: mijn boek ligt nog mij m’n moeder thuis. Vandaag dacht ik: dat boek blijft daar de komende weken waarschijnlijk ook. Bovendien is het verouderd.

Als je ècht wat wilt, moet je het maar voelen ook. In de portomonaie. Flinke stok achter de deur. En knallen maar.

We zullen zien.