Mijke d’r oom was jarig. En de vriendien van die oom werd ook jarig, dat jaar. Samen werden ze 100, en dat was reden voor een feest.

Beetje jammer alleen dat ze in Duitsland wonen, en dat het feest daar dus ook gegeven werd. Jammer ook dat we een klompendansje moesten opvoeren, want ja, Hollanders doen nu eenmaal stukjes.

Het was een lange rit, en ik voelde me een beetje als Ramon die voor een dagje naar Wenen ging.

Het stukje bleek gelukkig in goede aarde te vallen. We kwamen op in boeren kieltjes, en deden een klompen dansje. Daarna legde mama Mijke uit dat ze drie bollen had meegenomen, die symbool staan voor Mijke’s oom, tante en nichtje. Het was de bedoeling dat de gasten die in de grond deden, en dan zouden er dus drie tulpen groeien.

Met die gedachte werd Tulips from Amsterdam ingezet, en tot mijn grote verbazing zong iedereen mee, en vonden de bollen gretig aftrek. Geslaagd dus. Leuk!

Eerder op de avond kwamen we er achter dat er geen bier was. Eerst konden we er hartelijk om lachen. Toen eenmaal bleek dat het ècht geen geintje was, verging het lachen ons snel.

Maar de rosé was heerlijk. Dus dat probleem was ook al gauw opgelost. Het eten ook trouwens.

Voor het feest begon hadden Mijke en ik nog eventjes een stukje gewandeld. Zodat we tenminste iets gezien hebben van de omgeving, en niet alleen voor een feestje ruim 500 km heen, en ruim 500 km terug reizen.

Mijn Canon a60 begint me inmiddels m’n strot uit te komen. Ik háát het ding bijna, maar heb nog even geen geld voor iets beters. Eigenlijk heeft het hele merk Canon meteen een beetje afgedaan, maar misschien is dat wel onterecht. Misschien dat de ixus van tegenwoordig wel okay is.

Nouja. Het was me ons weekendje wel weer. Omdat zwager en schoonzus moesten sporten, zijn we om acht uur weer vertrokken uit Duitsland, en zodoende zijn we lekker op tijd thuis. Tijd voor de luie zondag. Tijd om nog een béétje rust te pakken dit weekend.