Vroem

Zo. Dat was lachen zeg. Niks geraakt, dus geen punten helaas.

Het begin was vooral een hoop ouwehoeren. Beetje 6 afspraken vooruit lopen plannen en invullen op de agenda. Folders uitdelen, dingen bespreken. Doe dat lekker op kantoor, denk ik dan, in plaats van zulke dingen in mijn rijles te bespreken!

Krijg ik nog een berg administratie mee ook.

Na een tijdje begon me dat wel lichtelijk te irriteren. Al een half uur voorbij, en nog geen meter gereden! Nouja, het zal er wel bijhoren allemaal.

En verder.. sja.. ik ben weer terug bij af. Ik moet leren hoe die auto precies werkt. En er lijken een paar dingen in andere volgorde te gaan dan ik gewend was. Bij een kruising of stoplicht is het nu gas los, lichtelijk remmen, en dan koppeling in.

Op de motor deed ik: gas los, koppeling in, terug schakelen, koppeling op laten komen, koppeling in, terug schakelen, koppeling op laten komen, totdat ik in z’n eerste versnelling stond, en dus zo goed als stil stond.

Toch een verschilletje. Telkens als ik rem, ben ik geneigd de koppeling ook in te drukken. En ik merk dat ik later wil remmen. Liever harder aanrijden en op het laatste moment wat harder afremmen dan dat trage geneuzel.

Ook riep de instructeur regelmatig niks doen! terwijl ik m’n koppeling en andere pedalen al aan het indrukken was.

Terwijl op de motor je voor een bocht je koppeling in doet, had ik geleerd. Of mezelf geleerd, dat kan ook. Nouja, goed, in ieder geval kun je je gas niet zomaar loslaten, want dan rolt je motor minder lang door, en dat wil ik juist. Op m’n gemakkie uit laten rollen om eens even te kijken of ik niet ergens tussendoor kan schieten.

Gaat nu net anders dus allemaal. En dan ook nog dat stuur en het inschatten van hoe breed je bent. Die tegenliggers komen wel erg dichtbij, dus ben ik geneigd naar rechts te sturen. Maarja, een auto is effe breder, en Ton (de drill intructor) wil zijn velgen graag behouden.

Vrijdag een herkansing.

Misschien mag ik dan wel zelf m’n steegje uit rijden.