ACTA

Ik ben echt een watje als het om tandartsen gaat. Als ze hun beroep uitoefenen althans. Ik lig niet graag in een tandartsstoel.

Vandaar dat Mijke had geregeld dat ik, na 5 jaar spijbelen, weer eens naar de tandarts mocht. Jippee. En dan gelijk naar de ACTA, want daar doen ze alles een stapje langzamer, en hebben ze er begrip voor dat je niet zo graag gaat.

Nu blijkt de Acta dus voor studenten te zijn. Ze zijn bijna klaar om tandarts te worden, maar moeten nog wel even wat praktijk dingen doen. En dat doen ze dus bij de Acta. En inderdaad, het gaat allemaal langzamer, veel langzamer.

Vandaag was ik er voor de tweede keer. De intake had ik gehad, en er was 1 gaatje geconstateerd. Die zou vandaag gevuld worden, na de poetsles.

Het gaatje vullen bleek echter niet door te gaan. Aan de poetsles en de algehele voorjaarsschoonmaak zouden we ons handen vol hebben. En dat bleek ook wel.

De poetsles was nog wel leuk en informatief, maar daarna begon hij met de hogedrukreiniger die ook nog eens trilt mijn tandstreen te verwijderen. Mijn vorige tandarts deed dat ook altijd, vooral bij de voortanden, onder.

Maar nu moest het hele gebit. En toen hij dus bij de kies was aanbeland waar ook het gaatje zat, vond ik het niet grappig meer. Het deed zeer. Ik zei het toch: ik ben een mietje in de tandarts stoel.

Dus de vriendelijke student op zoek naar zijn lerares, die ook erg lief was, want ik kreeg een spuitje. Twee zelfs. En toen voelde ik helemaal niets meer. Kan de tandartsjongen lekker z'n werk doen, en ik lig er redelijk relaxt bij.

Ging goed dus. Rechts boven was gedaan, en we waren inmiddels twee uur verder. Of ik nog meer wilde, of dat ik genoeg had. Nah, ik had wel genoeg. De volgende keer pakken de de linkeronderkant (tegelijk met het vullen van het gaatje, ik ben dan toch al verdoofd), en de bovenkant. En dan hoeft daarna alleen de rechteronderkant nog.

Op dit moment is de verdoving aan het uitwerken. Het jeukt gigantisch, om gek van te worden.

Maargoed. Ik heb het overleefd. Voortaan poetsen zoals ik geleerd heb, en ook nog tandenstoken.

Gelukkig wordt deze nare ervaring gecompenseerd met een leukigheidje vandaag: de auto is genezen! Ik zag hem net staan, dus volgens mij is de dokter ermee klaar.

Nieuwe bandjes, nieuwe voorkoplampen en nieuwe voorremmen. Zal mij benieuwen hoe hij nu rijdt!