Boorderij

Vandaag was het de laatste keer. De laatste keer dat ik naar Han, of Harm (ik versta het nooit zo goed als hij wordt omgeroepen – Han, je patient is gearriveerd!) moet. Safe the best for last. Dus zo werd vandaag een gaatje geboord en gevuld, en het eerste quadrant schoon gemaakt.

Dat boren viel me alles mee. Eerst moest er het e.e.a. gemonteerd worden. Er werd een klem over mijn kies heen gezet, en er werd een beflapje geinstalleerd.

Ja, echt waar hoor. Het was een rubberen lappie, dat werd vastgeknoopd met flosdraad. Ploinggg deed het af en toe, en dan was er dus weer een flosdraad ergens tussen een kies geduwd.

En toen begon het echte werk, waar ik zo bang voor was. Pieeeppp deed het, en ik voelde er helemaal niets van, want ik was natuurlijk flink verdoofd. Ik had verwacht dat mijn hele schedel mee zou resoneren, maar dit was niet het geval.

Althans, niet bij deze boor. Even later kwam er een andere boor aan te pas, en die deed dat dus wel. Maar het was allemaal minder erg dan verwacht.

Toen we iets over de helft waren kon ik mijn bek zowat niet meer open houden. Mijn kaken werden lam, en wilden alleen nog maar op elkaar. Maarja, daar zat die klem dus. Bovendien ziet Han dan niet zoveel.

Er werd wat open gehaald, en er werd wat overlegd. De leraar zou niet gek staan te kijken als die nog wel een D.O. werd. Wat is deo? vroeg ik me af. En die vraag bleef ik herhalen in mijn hoofd, zodat ik hem later kon stellen.

Nou… en toen werd er nog wat bij geboord, weer een kleurtje erin gedaan, en weer gekeken of het schoon was.

Toen het schoon was werd de boel gevuld, het beflapje verwijderd, en toen was het klaar. Effe rust. En toen met de ultrasone het tandsteen verwijderen.

En dat D.O., dat betekent dus dat er 2 vlakken gevuld moeten worden. Zeg maar de bovenkant, en de buiten- of binnenkant. Je kan ook nog D.O.M. hebben en dan moeten ze alle drie. Gelukkig had ik alleen O, en kan de vulling dus niet afbreken.

Weer een stapje dichter bij mijn tandartsenpraktijk.