Epen

De vriend van de moeder van Mijke was jarig. Een tijdje terug al, in maart, maar afgelopen weekend was uitgekozen om het geheel te vieren. Een superdeluxe hotel was afgehuurd en ieder kreeg een eigen kamer. A room with a view, zoals de eerste foto getuigt.
 
Er was een druk programma gepland, dat vooral bestond uit wandelen en de omgeving bekennen. Ik moet toegeven: het overtrof onze verwachtingen. Het was heerlijk weer om te wandelen, en ondanks dat het best ver was, was het heel gezellig. Aan het eind van de rit ben je wel voldaan dat je die afstand toch maar mooi hebt afgelegd.

Tussendoor vermaakte we ons met kolonisten. Mijke was in vorm dit weekend, en won een aantal keer. Hier op de foto voor het eerst. Op slinkse wijze wist ze onze grondstoffen af te pakken, en in te ruilen voor hetgeen ze nodig had. Binnen no time waren de tien punten behaald.

Ook gezellig was Elly, het dochtertje van de broer van Mijke's moeder. Ze woont in Duitsland, met een Engelse moeder, wat resulteert in een vloeiend Engels en Duits sprekend meisje. Het ene moment praat ze engels, het volgende moment zingt ze een Duits liedje. Toen de wandeling haar wat te lang duurde mocht ze op de nek van Frank, waardoor ze meteen weer praatjes voor tien had.

Op de laatste foto nog even het uizicht na een behoorlijke klim. Het klimmen valt misschien even tegen, maar dit uitzicht maakt een hoop goed natuurlijk.

Op een avond zijn we ook nog naar het casino geweest, voor mij de eerste keer. Als je het doet, moet je het goed doen, vond ik, dus ik had mijn grens gesteld op 50 euro. Dat pinde ik, en wisselde ik in voor muntjes.

Frank zat bij de blackjack tafel. Vroeger speelden wij vaak 21-en, en blackjack lijkt er erg op. In een casino ligt het tempo echter wel effe hoger, en de regels van blackjack zijn toch iets anders. Ook de juiste taktiek bepalen was voor mij nog wat lastig, maar Frank gaf nuttige tips. Hierdoor durfde ik het na een aantal rondjes zelf aan om te spelen, wat de spanning behoorlijk opvoert.

Volgens Mijke stond ik na een tijdje 50 euro winst, en had ik dus voor 100 euro aan fiches in mijn hand. Ik luisterde nauwelijks, mijn aandacht was volledig op de kaarten gericht. De dealer werd geruild, en mijn geluk was ook direct gekeerd. Deze meneer kreeg het elke keer voor elkaar om 20 of 21 neer te leggen, waardoor winnen bijna kansloos was.

Uiteindelijk wil je je verlies weer terug verdienen, waardoor je natuurlijk doorgaat tot het bittere eind. En zo verdween ook mijn laatste fiche van 5 in de grote stapel van de bank. Game over.

Ik trooste me met de gedachte dat het toch spannend was geweest, en leuk om te spelen. Bovendien kost een avondje stappen ook zoiets, en ach, het was toch de eerste keer hè? De volgende keer ga ik wat beter oefenen, zodat ik de taktieken die Frank had (die met 25 euro winst naar huis ging) ook kan toepassen.

Verder was het vooral gezellig en lekker eten dit weekend, badderen, zwemmen, en nog wat drinken met elkaar op het balkon.

De laatste dag gingen we nog naar Gaia, om daar weer eens een kijkje te nemen. Ook dit was een succes, vond ik, mede door het weer. En natuurlijk leuk om Tjerk en Danny weer eens te zien. Danny reed zelfs met ons mee naar Amsterdam, waar we nog even gezellig wat gegeten hebben. In het GaiaPark was Pinkpop goed te horen, waardoor ik alleen maar jaloezer werd op mijn broertje die daar was. Als vrijwilliger, dus die kon mooi gratis naar binnen. Dat ga ik volgend jaar ook maar eens doen!

Tot zo ver, het weekend-report :-). Volgend weekend relatief rustig, d.w.z.: er staat niks op de agenda. Vrij uniek ;-).