Lievelingsnepnicht Rosien heeft de droombaan van elke bierliefhebber. Ze werkt bij de Heineken Experience. Dus toen we afspraken om wat leuks te gaan doen, werd dit al gauw het bestemminsplan.
Rosien was een prima gids, en spijkerde me in rap tempo bij over de geschiedenis van Heineken. We hadden vanaf 12:30 op het terras gezeten, dus de stemming zat er al goed in.
Tegen zevenen ging de boel sluiten. Wij stonden gezellig met collega's te kletsen, en ik moest en zou nog even een biertje tappen. Daarna zijn we backstage gaan zitten, onder een trap, waar de collega's altijd even naborrelen. Dit keer echter niet, binnen no time was iedereen naar huis, en liet de biertjes achter voor ons.
Na verloop van tijd gingen ook wij dus maar naar huis, als laatste. Vreemd om helemaal alleen in zo'n groot museum te zijn.
Via een geheime deur kwamen we bij de paarden uit, normaal niet bezichtigbaar voor bezoekers natuurlijk, alleen door de ramen zijn de stallen te zien. Maar wij konden ze van dicht bij meemaken.
Lieve beesten, en onzettend groot!
Hierna nog even de afterparty bij Rosiens stamcafé op de hoek. Er was een famillie uit de Bronx uit de U.S. of A. die ons even wat handshakes hebben geleerd, en ik sleurde ze de dansvloer op, waar ik vervolgens met de vloer gelijk werd gemaakt. Zwarte mensen dansen veel beter natuurlijk. Maar ach, wel gelachen.
Het eind is een beetje vaag allemaal, maar een taxi heeft ons naar huis geholpen. Daar raakte ik in een soort van coma, en de volgende dag was ik in een huis dat ik nog nooit had gezien.
De treinreis naar huis was warm, en zwaar, maar ik heb het overleefd. Het was geweldig. Thanks Rosien! :-)
Misschien een ideetje voor een groepsuitje??