Eerlijk gezegd had ik het wel even gehad met de voorspelbare thrillers die de laatste tijd aan de lopende band geproduceerd lijken te worden. Of misschien komt het gewoon omdat het lastig wordt om origineel te blijven, als er al zoveel gemaakt is?
Toen ik bij moviemeter dus deze film zag staan, en bij het genre keek, leek het me het proberen wel waard. Fantasie. De omschrijving klonk wel aardig, en weer eens wat nieuws.
Bij een fantasie film ga je er op een heel andere manier in. Je weet van te voren dat je dingen te zien krijgt die helemaal niet kunnen. Maar het leuke van deze film vond ik, nouja, de fantasie dus. Want die blijkt niet alleen in de figuren te zitten, maar ook in de verhaallijn zelf.
Het verhaal gaat over een waternimf, die in het zwembad blijkt te wonen van een appartementen complex. In de inleiding leren we dat mensen en waternimfen ooit samen leefden, en dat de waternimfen te mensen in toom hielden. Ofzoiets.
Anyways, de beheerder van het complex merkt haar op, en neemt haar in huis.
Als de waternimf de juiste persoon ziet (voorbestemd, natuurlijk) maakt dit een heel speciaal gevoel in die persoon los. Deze persoon zal vervolgens de wereld doen veranderen, waardoor de wereld weer in zijn natuurlijke balans raakt.
De taak van de waternimf is dan volbracht, en kan weer naar huis. Echter, dat naar huis gaan is nog een behoorlijk truucje. De juiste (tevens voorbestemde) mensen moeten gevonden worden, om haar naar huis te begeleiden.
Een grappig detail, vond ik dan, is bijvoorbeeld dat een chinese moeder van 1 van de bewoners de mythe kende. Dat werd altijd door haar grootmoeder aan haar verteld. De beheerder probeert het probleem op te lossen, en wil dus graag het verhaal horen van de chinese moeder.
De chinese moeder wordt echter telkens behoorlijk pissig, als de beheerder naar het verhaal vraagt. Ze vertelt steeds maar een klein stukje van het verhaal. Op een dag komt de beheerder bij de chinese moeder en dochter thuis, omdat hij nu toch echt meer informatie nodig heeft. De chinese dochter had hem verteld dat hij zich moest gedragen als een kind, en dat de moeder hem dan het verhaal zou vertellen.
Geniaal. Hoe verzin je zoiets? Dit zijn van die dingen die de film onvoorspelbaar maken. En grappig maken. En het is, aan het eind, zelfs nog behoorlijk spannend.
Wat mij betreft kunnen we vaker fantasiefilms gaan kijken dus :-).
Score: 7
Ik vond het een KUT film, zo!