Deze week hadden we schoonhond Spruit te logeren. Ik was even bang voor mijn allergie, maar met wat speciale pillen en verder keihard negeren van de klachten, viel het eigenlijk reuze mee.
Daarnaast brengt zo'n hond natuurlijk wel veel verantwoordelijkheid met zich mee. Zo moesten we vanwege familie omstandigheden plotseling 2 keer weg deze week. En dan is de hond alleen. En dat vinden wij, als beginnend honden oppassers, natuurlijk enorm zielig.
En het uitlaten. Ook zoiets. In het begin reuze leuk, maar het begon me nu eigenlijk al steeds meer tegen te staan. Als je eenmaal buiten bent, dan gaat het opzich wel. En dan loop ik toch maar weer een redelijk rondje, want dat beest wil natuurlijk ook even lekker lopen (hoewel hij dat 's avonds dus helemaal niet wil). Gisteravond was het zelfs van dat vieze weer, regen, en toen was het toch effe minder prettig.
Maar vandaag gaat hij naar zijn volgende logeer adres. Dus vandaag was het voor het laatst uitlaten, en voor het laatst knuffelen op de bank. En dat is ergens dan ook wel weer jammer.
En ja, hij heet dus Spruit, inderdaad. Don't blame the messenger. Ofzoiets.
Hij (spruit) mag zelfs op de bank? Wat een luxe :)
Uiteindelijk konden we het toch niet weerstaan nee. En het was natuurlijk maar voor een weekje ;-)