Lekkerste gevulde koek

Tegenwoordig hebben wij dus een energy box op het werk. Van zo'n deur aan deur verkoper, die zonder afspraak binnen komt vallen. En dat een collega dan denkt: welja zet maar neer, als het toch niks kost.

Iedereen dacht natuurlijk dat het niet gebruikt zou gaan worden, of erger nog: dat het ding leeggeroofd zou worden zonder dat men zou betalen. Stiekem wordt er toch nog wel gebruik van gemaakt. Erg fijn ook als je eens wat langer moet werken.

En zo kwam het dat ik de lekkerste gevulde koek tegen kwam in de box.

Echter, er lagen nog twee van deze koeken in de box. En daarmee is de leus op de verpakking dus gelijk grote onzin. Dus daar mijmerden we nog even wat op door.

Eigenlijk, zo stelde een collega voor, zou je eerst alle drie de koeken moeten proeven, om te kunnen vaststellen welke er de lekkeste is.

Eigenlijk, zei ik, zou je dan álle gevulde koeken moeten proberen, voordat je dit kunt vaststellen. Er staat immers niet "de lekkerste van deze energy box".

Maar wat nou als je hem hebt gevonden? Dat je dan kunt zeggen: okay, dat was de lekkerste. Heb je hem eindelijk gevonden, zodat je tegen anderen zou kunnen zeggen: die moet je hebben, dat is de lekkerste! … en dan heb je hem al opgegeten.

Kortom: je komt er helemaal nooit achter wat de lekkerste is. En mocht je daar toch achter komen, dan is het meteen voltooid verleden tijd, en heb je er dus niets aan.

Stomme leus dus.