Muse

Dus, afgelopen zaterdag waren we naar Muse. Eerst wilden we eigenlijk liever niet, want Mijke vond het qua zwanger zijn toch wat te zwaar worden, en het weer zou ook niet al te best zijn. Dus relaxt op het gras zitten zat er niet in. Achteraf viel dat behoorlijk mee, maarja, dat wisten we toen niet. Hoe dan ook, ik ging toch, en het was gaaf! Super gezellig om iedereen weer te zien, en het optreden was fantastisch.

Muse had zijn eigen podium meegenomen. Toen we aankwamen waren de meningen verdeeld. Het podium was vele malen groter dan de band, dus bij daglicht leidde dat nogal af. Maar toen de avond viel veranderde het podium in een licht spectacel. Kijk maar… vooral even rond 00:50.

Daarna waren we na het terugwisselen van de muntjes de rest van de groep even kwijt. Gelukkig was ik niet helemáál alleen. Uiteindelijk hebben we elkaar op station Arnhem weer gevonden, waar nog even wat prachtige plaatjes zijn gemaakt in het fotohokje. Meer dan 5 man gaat er dus ècht niet in. Hierna hebben we ons nog in The Move gepropt. Niet normaal hoe druk het daar was. Maarja, men was zo dom om mij de pot te laten beheren, dus voordat men kon besluiten om weg te gaan, waren de glazen alweer gevuld. En zo hebben we dat toch nog weten te rekken tot half vier. Vooral toen er iemand zei “Ach, het is gewoon gezellig druk!” viel er een brok irritatie van de schouders af, en deinden we automatisch mee waar de overige bezoekers ons wilden hebben.

Verder nog wat levens gered door glazen die men op de grond had gegooid op te rapen. Tssk, de jeugd van tegenwoordig! Levensgevaarlijk. Maargoed, zoals me dat in Swaf is geleerd, hou je samen met de uitbater de kroeg een beetje heel en netjes. Dus af en toe wat glazen terug brengen enzo, scheelt de barmensen weer een hoop gedoe. Na een luxe taxi rit (we hadden televisie in de taxi!) belandden we uiteindelijk weer veilig thuis. Hier deden twee zussen nog even een wedstrijdje boeren laten (in de trommel van de wasmachine, voor een mooi vol geluid), en toen keerde de rust weder.