Om die crisis een beetje te beteugelen had ik een geniaal plan. Of nou ja, eigenlijk was het vanzelf naar me toe gekomen. Een hockey vereniging wilde hun website een beetje opfrissen. En hoewel ik in eerste instantie alle klussen resoluut afwijs, leek het me nu wel een aantrekkelijk project. De laatste tijd doe ik steeds meer met WordPress, en dat is eigenlijk gewoon super krachtig en vet. Kan ik nog wel uren over doortypen.
Dus, zo’n eenmalige kapitaal injectie zou eigenlijk perfect zijn! Volgens mijn zelfgemaakte financiele prognose ben ik, als ik de komende maanden de broekriem aantrek, tegen begin van de zomer weer een beetje bij. Maar da’s natuurlijk niet relaxt. Rolandow en rustig aan doen? Telkens als ik dorpsgenoten naar het café zie wandelen wil ik mee. Telkens als feest als Energy, Pinkpop, Awakenings festival, etc. voorbij komt, wil ik vast kaarten bestellen. Tot nu toe overal de rem op, dus dat gaat goed.
Maar als ik nou effe één website klus zou kunnen doen. Met normale mensen. Niet van die types die een website met een shop met iDeal en oh ja en ook nog een forum en een chatbox, in ruil daarvoor mag je gratis reclame maken op mijn site. Echt, ik heb ze gezien op marktplaats. Die niet dus. Gewoon goede afspraken maken, en dan even knallen, geld incasseren, hoppa, we staan weer dik in de plus!
Dus ik ging op zoek. Freelance.nl (verdomme, moet je je eerst weer inschrijven, en moeten ze zelf die site eerst niet eens opknappen?), freelance.com, en tot slot marktplaats. Wat blijkt: mensen bieden zich aan voor een habbekrats. Even een wordpress site opzetten voor 60 euro, hallo hé. Dat is toch geen zakkenvullen meer? Gelukkig waren de resultaten die ik heb gezien ook bedroevend. Dat iemand zich webdesigner of website bouwer durft te noemen, onbegrijpelijk. Maar toch: mensen kopen het, voor weinig, en zijn er kennelijk blij mee. Kan (en wil) ik nooit tegen op.
Daarnaast probeerde ik te onderzoeken hoe je wit kon bij werken, zodat je gewoon een factuurtje kan maken voor een bedrijf. Blijkt ook nog niet zo makkelijk. Je moet je aanmelden bij de kvk, terwijl ik daar nu juist net vanaf ben. Ik wil gewoon effe die inkomsten opgeven op een formuliertje, klaar. Maar zo makkelijk gaat dat kennelijk niet.
Kortom: zwartwerken is gewoon het makkelijkst. Kun je een scherpe prijs aanbieden, en is volgens mij voor bijvoorbeeld een sportvereniging of muziek club dan ook goed betaalbaar.
En toen kwam het. Mijn geniale idee. Om rijk van te worden!
Waarom bestaat er nog geen website om zwartwerknemers en zwartwerkgevers bij elkaar te brengen? Nou, Rolandow, hoor ik u denken, dat komt omdat het helemaal niet mág!
Ja, hehe, dat snap ik ook wel. Maar op marktplaats mag je ook geen gestolen goederen aanbieden. Op grooveshark mag geen auteursrechtelijk materiaal staan. En viespeukerijpartij Martijn mag geen kinderporno uitwisselen. Toch bestaan al deze websites. De sleutel zit hem denk ik in de anonimiteit. Stel nou dat ik een site maak waarbij je alleen hoeft te registreren met een nickname? E-mail adressen en naw gegevens worden niet opgeslagen. Berichten uitwisselen gaat via de website. Betalingen moeten werkgevers en werknemers zelf maar afspreken. Spreek met elkaar af in een café, of gebruik paypal om elkaar te betalen. Het enige wat ik doe: vraag en aanbod bij elkaar brengen. Geen gedoe zoals bij marktplaats dat je 2 euro per reactie moet betalen: nee gewoon een jaar abbo van bijv. 5 of 10 euro per jaar. En dat ga je natuurlijk pas innen als de site voldoende gebruikers heeft.
Deze inkomsten geef ik gewoon netjes op bij de belasting, en volgens mij moet het dan gewoon kunnen toch? Doe mij een stuk of 10.000 abonnees, en ik heb iedere maand een leuk zakcentje. Ja toch?
Nu heb ik toevallig twee advocaten in mijn vriendenkring, dus die heb ik dit plan even voorgelegd. Al gauw vielen de termen medeplichtig en belastingontduiking (=misdrijf) in een reactie van beide heren, die (vermoedelijk) onafhankelijk van elkaar tot dezelfde conclusie kwamen. De kans op ellende is nogal groot.
Hoewel ik nog steeds mijn twijfel heb over strafvervolging, ga ik het risico toch maar even niet nemen.
Ik broed nog even verder op mijn volgende plan: een Facebook app.
Kijken hoe haalbaar dat is.
The Site Shop…. Pijn in me buik van het lachen!