Nou verdorie, dit weblog was vorige maand jarig. Helemaal vergeten! Tien jaar alweer.
En er is best wat veranderd in die tijd. Sowieso vind ik het verschrikkelijk om mijn oude stukken terug te lezen. Wat een open boek! Daar heb ik wel e.e.a. van geleerd. Je kunt niet zomaar alles online gooien, ook al vond ik censuur destijds onzin en zwak. Ik ben wie ik ben, accepteer dat maar, dacht ik. Maar dat er dingen verkeerd opgevat kunnen worden, of dat sommige dingen beter niet bij sommige mensen bekend kunnen zijn, dat zag ik niet. Een wijze les, waar ik nu wel een hoop aan heb, want nu plaats ik al mijn tweets, blogs, en andere online dingen vrij bewust. Maar nog wel steeds open, persoonlijk, zoals het ooit begonnen was.
Laatst zat ik er nog eens over te denken. Tien jaar is tegenwoordig best lang voor een weblog. En vroegah, toen ik net begon, toen waren systemen als WordPress en Pivot nog niet zo makkelijk en goed als nu. Bovendien kon ik dat zelf ook wel, vond ik. Dus dit weblog heeft jaren lang op mijn eigen systeem gedraaid. Volgens mij heb ik dit in 2010 pas omgezet naar WordPress, want daar valt inmiddels niet meer tegenop te programmeren, als je from scratch zou beginnen.
Dit migreren naar WordPress is nooit helemaal goed afgerond. Er zijn nog wat pagina’s hier die niet goed werken. Moet ik nog steeds eens goed maken. En ook de template is niet volgens de laatste HTML en CSS technieken. Het moest gewoon werken, kan mij die divjes en weet ik ‘t wat schelen.
Verder is dit weblog ook wat naar de achtergrond verdwenen, zoals de paar bezoekers die hier nog komen wellicht al gemerkt hadden. Maar sluiten denk ik niet aan. Ik vind het toch een fijne plek om dingen op te schrijven die niet in de 140 tekens van twitter passen. Of dingen die niet direct iedere facebooker of hyver hoeft te weten. Het lijkt wel wat intiemer hier. Kom je op deze plek, dan kom je kennelijk voor mij. Dus zo nu en dan blijf ik hier gewoon mijn mening verkondigen. Of liever een guitig verhaaltje, over wat me wèl de moeite lijkt om te vermelden.
Op naar de volgende tien jaar dus!
Hiep hiep hoera.