Rolandow.COM

Koffie met thee is minder lekker

Page 3 of 301

SEO schmeo

Vroeger, toen Google nog niet bestond, en we allemaal de happy few met internet access, naar altavista en Ilse gingen om dingen op te zoeken (die we vervolgens pas na uren vonden), was het internet nog een onuitputtelijke bron van vanalles. Een grote bibliotheek. Goed zoeken was een vak apart, maar je kon ook heerlijk verdwalen op al die DDS of geocity pagina’s die mensen zelf in elkaar hadden geknutseld.

Toen kwam Google ineens uit het niets, en die vond ineens wèl wat je zocht. Met een super simpele pagina, nog razend snel ook.

Nu lees, zie en hoor ik dagelijks over SEO. Search Engine Optimisation. Of eigenlijk: hoe hou je de zoekmachine voor de gek, zodat menen die iets zoeken bij jou uitkomen, in plaats van de informatieve website waar ze eigenlijk naar op zoek waren. Toen ik voor het eerst de term SEO hoorde, had ik er al een hekel aan. In eerste instantie dacht ik dat het gebakken lucht was. Hoezo konden mensen ervoor zorgen dat je hoog scoort bij Google? Dat wil iedereen toch? Het aantal plaatsen op de eerste pagina is nu eenmaal beperkt.

Kort daarop, toen die SEO technieken toch wel leken te werken, haatte ik het omdat het een soort van buzzword werd. Bakken met geld werd (en wordt) er uitgegeven aan vlotte jongens die zich alleen maar bezig houden met het foppen van Google. Daarmee zijn ze dus ook alleen nog maar bezig om zich te conformeren áán Google.

Inmiddels haat ik SEO omdat het resultaat is dat alles gewoon weer om geld draait. Zoek je informatie, dan kun je pagina 1 en 2 wel overslaan op Google. Zo zocht ik vorige week naar wat informatie over het maken van meubels van steigerhout. Toen internet nog een grote vergaarbak van vrije informatie was, ging dat makkelijk. Tegenwoordig kom je op een website met teksten als:

[blockquote source=”Bouwtekening steigerhout website”]Waar moet je rekening mee houden?

 

Als je steigerhouten meubels wilt maken dan zijn er een aantal zaken waar je rekening mee moet houden.

 

Daarnaast zijn er een aantal dingen die je moet weten.

 

Je moet hierbij bijvoorbeeld denken aan het soort steigerhout dat je gaat gebruiken en welke materialen je nodig hebt.[/blockquote]

De eerste twee zinnen zeggen exact hetzelfde. De derde zin is een open deur die geen antwoord geeft op zijn eigen stelling. Hier zit een SEO luchtje aan. En ja hoor, aan het eind van het artikel een linkje naar de bouwtekeningen van Fred. Waar we -alleen vandaag- geen 500 maar slechts een kleine vijf tientjes voor betalen. Die aanbieding stond er vorige week ook, maar dat had u al begrepen natuurlijk.

Fred_s_Bouwtekeningen_-_Meer_Dan_10_000_Tekeningen_en_Doe_Het_Zelf_Projecten_-_Fred_s_Bouwtekeningen

Kortom: het resultaat is een vervuild web waar geen zinnig woord meer op te vinden is. Zoeken is weer net zo moeilijk, of moeilijker, dan voor het Google tijdperk.

Maar ook gestresste managers en web developers als er iets gewijzigd moet worden aan de website. NEEEEE, daar gáát m’n SEO score. En dan heb je natuurlijk de golddiggers die van elk beroep of elke hobby een moneymachine denken te kunnen maken. Alsof we daar op zitten te wachten.

Zo kwam ik via een tweet van Luna terecht op blogaholic (google maar, ik ga niet linken). Vast en zeker een kundig iemand met de beste bedoelingen; maar wat me vooral opviel is dat bloggen kennelijk geen hobby meer is. Het is aan vak, dat je goed of slecht kunt uitoefenen.

Deze mevrouw, die in mei 2014 haar domein registreerde, gaat mij na 13 jaar wel even vertellen hoe je moet bloggen. Of eigenlijk: hoe je hier geld mee moet verdienen. Want dàt is uiteindelijk de bedoeling natuurlijk.

Ineens zijn er allemaal regels over hoe je het beste je blog kunt inrichten. Geef oude artikelen ook weer eens de aandacht. Genereer zoveel mogelijk Facebook-likes. Niet omdat mensen je leuk vinden, haha gekkie, maar om te scoren. Vandaar dat je ook om de haverklap uitnodigingen krijgt om iemand’s page te liken. Moet allemaal van de SEO experts.

Vroeger, toen Luna zelf notabene blogger van het eerste uur was, ging een blog gewoon lekker over je passie, een groot verlies dat je moest verwerken, of (een zoektocht naar) kennis dat je wilde delen. Net als een schilderij dat zichzelf schildert, of een verhaal dat gebaseerd is op wat er in je fantasie gebeurt, hoefde dit niet in 300 woorden en met een plaatje met goede omschrijving (in max 3 woorden). Niemand zei wat je moest doen, hoe je het moest doen, waarom je het zou moeten doen.

Allemaal verpest door de SEO preachers, en haar volgers. Hopelijk krijgt Google het voor elkaar om ook daar doorheen te prikken, zodat ze weer èchte content kunnen serveren.

Maar goed. Who cares.

Bovendien: who reads? Want dit artikel voldoet vast en zeker niet aan de grillen van SEO.

Fuck SEO.

Mijn hobby’s

Vroeger toen ik klein(er) was, had ik hobby’s. Ik speelde muziek, bijvoorbeeld. Eerst bij de showband, omdat ik niet naar de muziekschool mocht, en daardoor later bij de Nachthoorns. Maar zoals dat met alles gaat, er kwam een eind.

Daarna heb ik nog een paar jaartjes squash gespeeld, al zou je dat niet zeggen, gezien mijn kledingmaat. Mijn werkgever had elke week twee banen voor ons gereserveerd, dus er was geen ontkomen aan. De keren dat ik het tegen andere mensen opnam, geen collega’s dus, werd ik wel direct keihard met de neus op de feiten gedrukt: ons niveau kon nog heel wat treden op de ladder omhoog. Uiteindelijk switchte ik van baan (haha, woordspeling), en zo kwam ook aan de squashbaan een einde.

Toen kwam er eens een moment dat mijn auto van die kuren had waarvan je denkt: volgens mij zou je dat makkelijk zelf kunnen als je effe weet hoe het moet. Zo’n reparatie waarbij je het meest betaalt aan arbeidsloon. Ik kwam per ongeluk terecht bij studieplan en vond het wel iets voor mij, dat autotechniek. Iets geheel anders, hoewel toch technisch. Iets waar ik de rest van mijn leven iets aan had, want zelfs al zou ik niet zelf gaat klussen, dan wist ik in elk geval hoe dat stuk ijzer op wielen nu eigenlijk werkt. Dat vond ik trouwens ook van de kapperscursus. Uiteindelijk kreeg ik twee boeken van een vriend, die ik eerst eens goed zou bestuderen.

IMG_20150111_154533_HDR

Uiteindelijk is mijn carrière als monteur niet echt van de grond gekomen. Na het hoofdstuk gereedschappen viel ik in slaap.

Daarna bedacht ik me enige tijde later hoe vet het zou zijn als ik zelf kleren zou kunnen maken voor Tom en Siep. Een tijgerpak. Of een tuinbroek. Of hoe ik mijn tientallen threadless shirts zou kunnen verwerken tot een kleed, waarbij ik dan de plaatjes op het shirt uitknip in vierkanten, en deze aan elkaar naai. Dus een naaicursus leek me wel wat. Of een naaimachine. Of misschien zou ik een dagje naast Luna kunnen zitten, dacht ik nog. Maar met de monteur ambities nog in het achterhoofd heb ik ook hier verder niets mee gedaan. Hoewel het me nog steeds cool lijkt, al was het maar om de reactie’s (JIJ? Naaien?!).

Maar nu heb ik toch echt een goede hobby gevonden denk ik. We (Mijke en ik) hebben aan de hand van een steigerhout aanbieding eens besproken dat het wel leuk zou zijn om een grote tuintafel te hebben van dat spul. En mij leek het dan wel weer leuk om dit zelf te bouwen. Een beetje surfen op het net leerde dat dit eigenlijk helemaal niet zo moeilijk is. Er staan kant en klare instructies op het wereld wijde web. Wat me vooral aanspreek is dat je weinig nodig hebt; schroeven die vanzelf boren, en het hout laat je gewoon op maat zagen. Kwestie van in elkaar zetten dus. Moet niet zo moeilijk zijn toch?

Steigerhout tafel voorbeeldje

Kennelijk is er dan toch altijd iets in mij dat gelijk van de hoed en de rand wil weten. Misschien is dat ook wel mijn probleem; ik begin er niet aan, omdat ik geen begin zie. Ik wil eerst alles weten voor ik er aan begin. Dus ik gooi mijn plannen eens in de bro-app, en nu blijkt mijn broer eigenlijk dezelfde ambities te hebben als ik. Zonder al te veel moeite haalde ik hem over om naar een Cursus Kennismaking meubelmaken te gaan. Hier hoop ik in elk geval te ‘leren’ of dit überhaupt wel iets voor mij is. Als ik met een vinger in mijn neus terug kom, moet ik waarschijnlijk toch een andere hobby zoeken. Hoe dan ook; de eerste stap is nu ècht gezet. Reuze spannend vind ik het! 7 maart gaan we heen.

De behoefte om dingen te doen en/of leren die in eerste instantie helemaal niet bij me past zit kennelijk in de familie. Broer wilde wel mee, maar dan gaan we daarna ook samen naar de volgende cursus.

Intro-Dag Autoplaat Lassen (MIG/MAG)

Zin an!

Update: Bummer, 7 maart was al vol. Nu is het helemaal doorverschoven naar 11 juli. Ondertussen slaan mijn gedachten natuurlijk al dagen op hol over mijn timmerman imperium.

Overigens, wat ik ook nog ècht wel zou willen leren, qua hobby: gitaar spelen, muziek componeren met een keyboard en software op een apple, kinderverhalen schrijven, fotografie, video’s monteren tot korte vermakelijke clips (soort van vlogs), whiskey maken. Misschien moest ik maar stoppen met werken.

« Older posts Newer posts »

© 2024 Rolandow.COM

Theme by Anders NorenUp ↑